Styl śródziemnomorski - wnętrza w stylu włoskim

Kuchnia jako centrum życia domowego

Sercem włoskiego domu jest niewątpliwie kuchnia. To miejsce o wielu funkcjach, które nie są ograniczone jedynie do przygotowywania i spożywania posiłków - tutaj toczy się życie codzienne najbliższej rodziny, mają miejsca ważne wydarzenia i świąteczne spotkania w gronie krewnych i przyjaciół. Jak ta rola kuchni przekłada się na projektowanie wnętrza domu?

Przede wszystkim we włoskiej kuchni musi znaleźć się duży stół jadalny, z wieloma krzesłami - dla dużej rodziny, znajomych i przyjaciół. Jadalnia może stanowić zarówno niewielki kącik w kuchni, aneks pokoju dziennego, lub całkiem odrębne pomieszczenie. W każdym z tych przypadków jadalnia musi być wyjątkowym miejscem w domu. 

 

W dużej kuchni na pewno znajdzie się tzw. wyspa, często z wysokim stołkami lub krzesłami. Blaty kuchenne  są najczęściej wykonane z kamienia lub drewna. Jeśli chodzi o kolorystykę mebli, jest duża dowolność - od tradycyjnych, zwieńczonych bogatym gzymsem szafek z ciemnego drewna, poprzez jaśniejsze odcienie brązu, aż do surowego, bielonego drewna, po różnorodne odcienie bieli i beżu, a także, chociaż rzadziej - zieleni i niebieskiego. Zdarzają się także szafki kuchenne w kolorze szarości i bieli.

Najbardziej charakterystycznym elementem włoskiej kuchni jest duży, obudowany okap ponad wielopalnikową kuchenką. We wnęce nad nią, pod okapem, często zamontowany jest centralnie duży dekor z kafli ceramicznych, kamiennych płytek lub miedzi. Ściany są często obłożone płytkami kamiennymi.

Zlew najczęściej występuje w formie wpuszczonej w blat, z widocznym jego frontem. Może być ceramiczny, kamienny lub miedziany. Armatura najczęściej jest tradycyjna w formie, w kolorze patynowanego mosiądzu lub złota. 

 

Miedź występuje w kuchni włoskiej w różnych elementach: naczyniach użytkowych, często wyeksponowanych na otwartych półkach lub ścianach, w postaci elementów ozdobnych - jak dekory ścienne, listwy lub kafle, a także wspomniane wyżej elementy armatury i oświetlenie. 

Na blatach ustawione są często elementy nie tylko użytkowe, jak unikatowe okazy porcelany i ceramiki, kwiaty w wazonach, a nawet rzeźby i obrazy. 

 

Włoska kuchnia – cechy charakterystyczne:

• Naturalne materiały: drewno i kamień na podłodze, ścianach i meblach
• Otwarte półki
• Duży, drewniany stół ustawiony na środku kuchni
• Lampa nad strefą jadalną
• Dużo dekoracyjnej ceramiki, waz i obrazów
• Stojaki do prezentacji najpiękniejszych talerzy

 

 

Charakterystyczne cechy włoskiej sypialni:

• Pastelowe barwy
• Lekkie zasłony z organzy
• Drewniane podłogi z wełnianym dywanem koło łóżka
• Łóżko na środku pokoju, zwykle z ławą u podstawy i półkami na książki z boku.

 

 

Salon w stylu włoskim - cechy charakterystyczne:

• Białe ściany z akcentami oliwkowego, lawendowego, turkusu, terakoty i niebieskiego
• Wiele punktów oświetleniowych - górne, ścienne, podłogowe, stołowe
• Duże, wygodne sofy w centrum pokoju
• Podłogi z kafli ceramicznych wypastowanych na wysoki połysk
• Kominek w ścianie pokoju
• Okna elegancko udekorowane zasłonami z organzy
• Dekoracje: duże rośliny w donicach, rzeźby, ceramika

 

Włoska łazienka

Włoskie łazienki zwykle są projektowane według specyficznego wzorca. Przede wszystkim należy pamiętać, że dla Włochów łazienka to nie tylko miejsce do kąpieli czy mycia: dla nich jest to też buduar, miejsce do wypoczynku i ubierania się, z fotelami, pufami, toaletką i komodami. Wanna zazwyczaj ustawiona jest w centrum pomieszczenia, podłogi i ściany wyłożone płytkami ceramicznymi lub kamieniem, oświetlenie boczne.